Winter

Als het in Nederland vriest slaat de schaatskoorts toe. De schaatsen worden uit het vet gehaald en iedereen denkt aan de tocht der tochten, de Elfsteden in Friesland. Toch is dit fenomeen niet alleen van deze tijd.

In 1585 werd Hendrick Avercamp in Amsterdam geboren. Het laatste kwart van de zestiende eeuw was één van de koudste periodes van de kleine ijstijd. Avercamp is beroemd om zijn winterlandschappen, hierop staan vaak veel mensen die aan het schaatsen zijn. In zijn jeugd ging hij altijd schaatsen met zijn ouders en daar komt zijn voorliefde voor dit onderwerp waarschijnlijk vandaan.

Hendrick Avercamp heeft waarschijnlijk nooit leren praten omdat hij doof zou zijn geweest. Daarom heeft hij les gehad van zijn moeder in schrijven, maar tekenen lag hem beter. Hij groeide op in Kampen en ging op zijn 18e naar Amsterdam, daar ging hij  in de leer bij de schilders David Vinckboons en Pieter Isaacz.

Thea Beckman schreef een boek over zijn leven met de titel "De stomme van Kampen".

Het meisje met de parel.

Natuurlijk begin ik met Johannes Vermeer. Zijn schilderij "Gezicht op Delft" is tenslotte de kop van mijn blog. Het gebruik van licht in zijn schilderijen vind ik fantastisch. "Het meisje met de parel" heb ik eruit gepikt omdat het één van zijn bekendste werken is. Het inspireerde Tracy Chevalier tot het schrijven van een boek (The girl with the pearl earring) en dit boek is in 2003 ook weer verfilmd met Scarlett Johansson en Colin Firth in de hoofdrollen. In 2006 werd het schilderij in een door Trouw georganiseerde verkiezing met 26% van de stemmen verkozen tot het mooiste schilderij van Nederland. Het meisje hangt in het Mauritshuis in Den Haag. Over Vermeer is genoeg op het internet te vinden dus ga even rustig kijken en lezen. Ook de film is de moeite waard, hierin wordt een mooi tijdsbeeld weergegeven en de kostuums zijn prachtig. Bekijk ook het You Tube filmpje eens, zijn collectie trekt aan je voorbij.

Het blog na de 23 Dingen.

De 23 Dingen zijn gedaan. Wat nu verder doen met mijn blog. Dit heeft mij nogal een tijdje bezig gehouden. Het blog helemaal verwijderen vond ik toch wel zonde maar wat voor invulling moest ik er dan aan geven?
Na lang nadenken kwam toch mijn liefde voor geschiedenis naar boven. Ga nu niet denken dat ik geschiedenisles ga geven want dat is niet de bedoeling. Ik wil alleen proberen de interesse te wekken en de nieuwsgierigheid te prikkelen, daarna kunnen de lezers zelf (als ze dat willen) via het internet op zoek gaan naar meer informatie of in de bibliotheek natuurlijk.

Ik zal niet elke dag een stukje plaatsen, misschien zelfs niet iedere week. Zo af en toe iets, over een schilder of schilderij, een gebeurtenis, een persoon of een boek, het ligt nog helemaal open en hangt af van wat ik tegenkom of hoor. Ik ben zelf benieuwd hoe dit zich gaat ontwikkelen en wat voor vorm het gaat krijgen. Hoe dan ook, ik ga in ieder geval een poging wagen.